با مدرسه؟بی مدرسه؟

هنوز فکر میکنی با اموزش سنتی به چیزی که میخوای میرسی؟؟

بعضی ها مسیر صحیحشون تا ۸۰-۹۰درصد آموزش سنتیه.اونا واقعا میتونن با این الگو در نهایت رضایت کنار بیان و درش رشد کنن.
البته رشد احساسی اتفاق نمی افته و مسئولیت اونو شخصا باید به عهده خودشون در بیرون از مدرسه و دانشگاه بزارن.
سیستم اموزشی،کارمند های خوبی میسازه و به ادم ها قیمت میده.این قیمت از احساسات،ترس و طمع ریشه میگیره.
و الگوی مخربی رو میسازه که میشه گفت ۹۰% ادم های دنیا درگیرشن:

((الگوی برخاستن،سر کار رفتن،پرداختن صورت حساب ها،برخاستن،سرکار رفتن،پرداخت صورت حساب ها و دوباره به همین ترتیب...))

+چند نفرو توی زندگیت دیدی که اینجورین؟زیـــاد!نـه؟
 

خب حالا اونایی که واقعا مسیر درستشون رو با اموزش سنتی میبینن:
اینو باید یادمون باشه که تئوری خوندن دقیقا به درد نمیخوره!
مدیر هایِ زیادی ام بی ای از دانشکده کسب و کار هاروارد دارن،اما همشون اکثرا کارمند کسایین که حتی تحصیلات دانشگاهی ندارن!
پس یادگرفتن چیزایی که توی دنشگاه یاد داده نمیشه رو لطفا فراموش نکنید!
تا که درگیر اون چرخه لعنتی نشید.

کسایی که ساز مخالف میزنن:
(سلام،خوشبختم!)درباره مسیر و هدف حرف زدیم نه؟
اینکه چطور بتونیم نبوغ خودمون رو پیدا کنیم،راه حل اول تغییر محیطه.
خونه،دانشگاه،مدرسه و اغلب جاهایی که در اون ها حضور داشتیم فضای مناسبی برای شکوفا شدن  استعداد و نبوغ نیستن!
کافیه تلاش کنی که محیط مناسب خودت رو پیدا کنی.

فکر کردین چرا یه دانش اموز به اصطلاح کودن،در عرصه فوتبال اینشکلی میدرخشه؟
خیلی از موسیقیدان ها وقتی خودشونو پیدا کردن که گیتار و درام دستشون گرفتن.
اما!
نابغه بودن آسون نیست.
چرا که کم تر کسی پیدا میشه که زندگی خودش وقف چیزی کنه که هست و در حین مسیر لذت ببره

چه کاری میتونیم انجام بدیم؟
خوشبختانه مشکلات زیادی هست که هر کسی میتونه حلش کنه.

• اعتماد کن!و دنبالش بگرد.قول میدم اگه دست از تلاش برای پیدا کردنش برنداری،پیداش میکنی.
• بعد باید اموزش دیدن توی اون زمینه رو شروع کنی.

 تمام مردم شیفته یادگیری نیستند.بیشتر امیدوارند که همه چیز     همان طور که هست باقی بماند و فردایشان شبیه به  امروز باشد.

  ان ها میخواهند روزها،هفته ها و سال ها در پی هم بیایند و بروند  و  تغییری نکنند.
 

فردای ما چی..؟قراره مثل دیروز باشه؟
این به عهده خودمونه.