سلام.اول از هرچیز ممنون از فرهان بابت چالش قشنگش
که باعث شد یکم بیشتر از دنیای خودمون بگیم.
علارقم اینکه همه فکر میکنن دختر بودن یا پسر بودن سخت/راحته، باید بگم هر کدوم از ما با تفاوت هامون زیبا و خاص میشیم.
برای اینکه بتونیم با هم دوست باشیم باید تفاوت هامون رو درک کنیم.مهم نیست اگر دوست دختر،همسر،خواهر،مادر یا حتی دوست باشه
دختر و پسر بودنمون هم فرقی نداره،وقتی خانمی تو این شرایطه، نیاز به درک شدن از طرف ما داره
خب...قراره داستان خودمو بگم!اگه از اولین بار بخوام بگم تقریبا 11 یا 12 سالم بود.متاسفانه سال های اول خیلی نامنظم بود که خب همیشه استرس زا بود.خودم نمیدونستم چرا، فقط مادرم بهم میگفت وفتی عقب یا جلو بیافته خوب نیست!
میتونم بگم سخت باهاش کنار اومدم!تحمل یه چیز اضافی به اسم پد،افتضاحه!حالم از اینکه جلوی کسی بگن دخترمون پریوده به هم میخورد
چون به نظرم به خیلیا ربط نداره!میدونین چرا؟ مغز من: خب الان به خالم میگه،بعد خالم چون با شوهرش راحته به شوهرش میگه،بعد پسرشون میفهمه...و!وقتی اولین مهمونی بعد از اولین پریودیم رو رفتم، حس میکردم همه اونجا میدونن من پریودم(مغز مریض)..الان میتونم بابتش داد بزنم و دعوا کنم که اره عوضی من پریودم،مشکلی داری؟(گودرت..)
.
من آدمی ام که سلامت روحم تاثیر مستقیمی توی جسم و پریودیم داره!استرس قاتل منه!کافیه چند روز فشار یه موضوعی خیلی شدید بشه و بدنم به راحتی با یه پریودی زودتر از موعد نشون میده بیش از حدش تحمل کرده.طبیعی اینه که 12 بار در سال باشه.واسه من چیزی حدود 13 تا 14 باره
از این چندتا،حدود3 تا 4 تاش کاملا طاقت فرساست!از کجا میفهمم؟وقتی چند روز قبلش انقباضای وحشتناک داشته باشم تو بدنم!و خب...قادر به توضیحش نیستم که تو اون لحظه ها از درد شدید سخت نفس میکشم.همیشه استرس اینو دارم که نکنه یه جایی باشم ک مجبور شم علاوه بر این درد، استرس مکان رو هم بکشم و نتونم روی زمین دراز بکشم تا آروم بشم.
.
میخوام بیشتر به تجربیاتم که ارتباط مستقیمی با سلامتی دارن بپردازم.اگه مثل من رژیم های غذایی دارید(ربطی به چاقی یا لاغری نداره،خود من به عنوان یه فیتنسور و یه بالرین رژیم های غذایی خاص دارم) لطفا مراقب باشید. با رژیم ممکنه چربی های بدنتونو از دست بدید.اوکی؟و وقتی مثل من چربی ناحیه تنه و شکمتون به زیر حد استاندارد برسه،یعنی خطر!میدونم که واقعا قشنگه که ناحیه زیر شکم کاملا تو باشه،اما چربی زیر 12درصد برای بدن یک خانم واقعا خطرناکه. طبق گفته های مربیم اگه تا 6ماه این عدد زیر 12 تثبیت بشه خطرات جدی رو برای رحم داره.و اولین نشونه ها به هم خوردن نظم پریود شدنه!و ممکنه باعث بشه با مادر شدن خداحافظی کنین.اتفاقی که الان هم شخص خودم به خاطر رژیم هام درگیرشم.
.
از خوابگاه و پریودی بگم؟خب به عنوان یه دانشجوی خوابگاهی که رژیم غذاییش خیلی واسش مهمه و خودش غذا میپزه،پریود شدن سهمگین ترین اتفاق ممکنه.یادمه همین تیر بود،4 روز واسه امتحانم وقت داشتم و اونقدر پریودی بدی رو از لحاظ روحی و جسمی میگذروندم که 2 روز رو فقط روی تختم خوابیدم و از زیر پتوم بیرون نمیومدم چون نمیتونستم روی پاهام بایستم..و چون علاقه ای نداشتم یه دردسر واسه هم اتاقیام باشم بهونه میاودم که به خاطر گرما نمیتونم غذای پخته بخورم و کل اون دوروز با تست های سبک بدنمو نگه داشتم...
.
و اخرین حرفام مربوط به به هم خوردن هورمون هاست!میدونین..شخصا عصبانی تر میشم و اگه درگیر یه مسئله احساسی بشم،تشدید میشه احساساتم دربارش.توی خرداد به یه سری مشکل با دوستام برخورده بودم و همون پریودی سهمگین که نصفیش به خاطر درگیریای روحیم و روانیم بود،گند زد به احساساتم و نسبت به همه دوستام ویار داشتم.حالم از همه به هم میخورد و نقشه قتلشونو بارها تو مغزم میکشیدم..میدونین؟اینکه حوصله حرف زدن با کسیو ندارم یا طرف کسی نمیرفتم فقط یه دلیل ساده داشت: من خیلی بد پریود بودم! اما حتی همجنسای خودم که هربار به خاطر پریودیشون تو بیمارستان بستری ان،منو درک نمیکردن!
من خودم متوجه میشم که احساساتم به هم میریزن،به قدری زیاد میشن که هیچوقت نبودن اما گذراست..پس یه آدم پریود رو درک کنین و اگه مثل من گوشه گیر یا عصبانی میشه روزای اول،فقط به پروپاش نپیچید!
.
لطفا به دوستی که درکتون میگنه بگید که پریود شدید. از دوست های پسرتون خجالت نکشید که بفهمن، اونا دوست شمان و اگه واقعا بهتون احترام بزارن، میتونن حال روحیتونو خیلی بهتر کنن.تو اون دوره ی لعنتی که تیر بود، فهمیدم واقعا هیچکس قرار نیست،همیشه درکت کنه.همه،همه و همه شمارو بابت رفتارتون قضاوت میکنن!مثل همه ی این سال ها..مثل همین امشب.فقط روی پاهای خودتون برقصید..حتی اگه همه انگشت هاتون شکسته ان:)
مراقب سلامتیتون باشین دخترا!مراقب تغذیتون باشین(آب زیاد و کافئین کم)و از استرس دوری کنین. و تک تک ادمایی که تو روزای سخت درکتون نمیکنن رو شیفت دیلیت کنین.و یادتون نره،پریودی چیز بدی نیست.این عظمت دختر بودن و لازمه مادرشدنه.
تو اون دوره سخت و همه قبلیا...هر بار تو اولین نفری بودی که پیامش میدادم:هوی من پریود شدم!..بهم زنگ میزدی و نزدیک یه ساعت منو میخندوندی...میدونم از دستم ناراحتی!و ازت معذرت میخوام.تو یه پسر مهربونی که دقیقا تو اوج بداخلاقیام منو تحمل میکنه. خودت همیشه میگی:کسی جز من نمیتونه تورو تحمل کنه!(مرسی که منو گردن میگیری رفیق و مرسی که اینقدر پیشت راحتم )=✈ÆÎŔ ßĻÕĞ✈
